Vrijdag 26 september 2025
België telt vandaag tientallen online casino's en speelzalen die erkend zijn door de Kansspelcommissie (KSC). Toch roept deze realiteit vragen op: hoe kan men de legalisering verantwoorden van een activiteit die bij ongeveer 2 % van de bevolking tot ernstige verslavingen leidt? Het antwoord ligt in één woord: regulering.
Voor de autoriteiten zou een volledig verbod op online kansspelen contraproductief zijn. Een afhankelijke speler zal altijd een manier vinden om te spelen, zelfs via illegale sites. En die platforms floreren: vaak gevestigd in Curaçao of Cyprus, garanderen ze geen enkele uitbetaling van winsten en ontsnappen ze volledig aan toezicht.
Door een legaal aanbod te behouden, hoopt de staat de vraag te kanaliseren naar gecontroleerde operatoren en zo de greep van deze digitale zwarte markt te verkleinen.
Sinds de hervorming van de wet van 1999, die in 2011 werd uitgebreid naar online kansspelen, moeten uitbaters een vergunning krijgen van de KSC. In ruil daarvoor gelden verschillende verplichtingen:
Deze waarborgen moeten het evenwicht bewaren tussen speelvrijheid en bescherming tegen verslaving.
Naast regulering speelt ook de begroting een rol. Via belastingen, vergunningen en vennootschapsbelasting bracht de online kansspelsector in 2024 tussen de 200 en 250 miljoen euro op voor de Belgische staat. Een volledig verbod zou dus betekenen dat men afstand doet van een belangrijke inkomstenbron, die dan exclusief naar illegale sites zou vloeien.
België heeft gekozen voor regulering in plaats van verbod. Maar dat evenwicht blijft broos. Hoewel de huidige maatregelen gericht zijn op spelersbescherming en beperking van misbruik, blijft de vraag naar de daadwerkelijke effectiviteit ervan bestaan – zeker gezien de snelle technologische evoluties en de vindingrijkheid van niet-erkende operatoren.